Kamperen aan boord van ISS

Ook al ben ik hier inmiddels echt thuis, het voelt toch nog steeds een beetje als kamperen. Stel je voor dat je maanden achter elkaar op dezelfde camping staat. Je tent wordt een bende en af en toe ruim je op. Zo gaat het hier ook. In mijn slaapcabine kom ik overal paperassen tegen en spullen die ik de afgelopen dagen heb gebruikt. Ik stop ze aan de kant, zodat ik ‘s nachts niet wakker word van rondzwevende papieren en pennen. Eens in de week ruim ik mijn slaapcabine op.

De wc geeft natuurlijk het grootste campinggevoel. Een klein potje, het is echt behelpen. Maar het went wel. Onlangs was de wc stuk. We moesten met de hand de volle urinetanks verwijderen. Normaal wordt het drinkwatersysteem automatisch gevuld met water dat is gewonnen uit onze urine (maar ook uit zweet en uitademingsvocht). Dus moesten we ook dat systeem handmatig bijvullen met water uit zakken.

Gelukkig zijn we hier echte loodgieters geworden. Het toilet is alweer gerepareerd…

Rondleiding
Elke week heb ik videocontact met mijn gezin in Nederland. Soms nodigt Helen vrienden of familie uit. Onlangs was een hele groep ruimtevaartvrienden bij me thuis. Mensen die allemaal ook naar de lancering in Kazachstan waren gekomen. We hadden ruim een uur contact en het was erg leuk om iedereen even te zien en omgekeerd te laten zien wat het betekent om te leven in gewichtloze omstandigheden. Ik heb mijn laptop met camera gepakt en een rondleiding gegeven door het ISS. Dat leverde veel ‘ooohhs’ en aaahhs’ op. Op de grond kunnen mensen zich moeilijk voorstellen hoe het hierboven is, totdat ze het met eigen ogen zien.

De eerste dag dat ik aankwam in het ISS heb ik een soortgelijke zweeftocht gemaakt. Als een jonge hond heb ik alle hoeken en gaten van het ruimtestation bekeken. Vooral het stukje van JLP, de ‘zolder’ van de Japanse module Kibo, naar het ruimtelaboratorium Columbus van ESA is heel mooi. Je draait de bocht om en kijkt dan in een enorme tunnel de diepte in. Dat geeft een heel gek effect.

Eten
Nog steeds krijg ik veel vragen via mijn blog en Twitter. Dat vind ik erg leuk. Blijf ze sturen! Voor de mensen die zich afvragen hoe het eten hierboven gaat. Dat wisselt. Meestal zijn de dagen druk een eet iedereen voor zich. ‘s Ochtends ontbijt ik met cornflakes of havermout met bruine suiker. Soms roerei of gedroogd fruit. De aardbeien vind ik het lekkerst. Dit is meestal gedroogd voedsel waar je water bij moet doen. Lunchen doe ik af en toe met Dan en Don, als daar tijd voor is, in Node-3. Daar hebben we een tafel en een koffer waarin we blikjes met allerlei gerechten kunnen opwarmen. Bij het Amerikaanse voedsel zit geen brood, maar wel tortilla’s. Daar doe ik dan appelstroop op uit mijn bonuscontainer.

Avondeten doen we regelmatig met z’n allen. In elk geval op vrijdag. Dan kijken we meestal een film. De gerechten zijn heel divers en als ik toch eens iets anders wil, neem ik blikjes van de Russen. We hebben vis- en vleesgerechten en allerlei bijgerechten en toetjes. Op aarde, bij onder meer NASA’s Space Foods Systems Laboratory, hebben we proefsessies gehad, waarbij we mochten aangeven wat we het lekkerst vonden. Mijn favoriet? Uit de Russische koffers kwark met nootjes. En van het Amerikaanse eten de zwaardvis.

Over vis gesproken, in mijn bonuscontainer heb ik een flinke voorraad blikken met MSC (Marine Stewardship Council) gecertificeerde vis. Ook in de ruimte kan je dus verantwoorde vis eten. Die oceanen zijn wel groot, zelfs vanuit de ruimte gezien, maar veel vissoorten zijn desalniettemin totaal overbevist. We moeten zuinig zijn op onze planeet en haar beperkte bronnen.