Andre beantwoordt de winnende vragen!
Door: Andre Kuipers
Blijf op de hoogte en volg André
06 Juli 2012 | Nederland, Amsterdam
André is alweer bijna een week terug op aarde en aan het aansterken in Houston, VS. Tussen de bedrijvigheid in de afgelopen tijd door heeft hij de winnende vragen kunnen beantwoorden die jullie op WaarBenJij.nu gesteld hebben.
De winnaars hebben inmiddels een mail ontvangen - zij gaan binnenkort met de WNF luchtballon hun eigen luchtreis maken!
Maar natuurlijk willen we iedereen laten meegenieten van André's antwoorden! In deze blog kun je alles nalezen.
Mede namens André: veel dank aan alle fans en volgers die de afgelopen maanden vragen stelden, hem een hart onder de riem staken en zijn avonturen volgden en deelden!
VRAAG 1
Wat vindt u het meest spannend tijdens uw ruimtereis? Door: Susanne
“Dag Susanne, dat is een goede vraag! Zo’n ruimtereis is sowieso een indrukwekkende belevenis; de uitzichten op de aarde en de maan blijven fantastisch, hoe vaak we ze ook zien vanuit ons ruimtestation. Maar een van de spannendste momenten is toch wel onze terugkeer naar aarde. Eind april hebben we afscheid genomen van onze collega’s Anatoli, Dan en Anton. Die gingen na een half jaar in de ruimte weer terug naar aarde. Toen werd ik weer herinnerd aan mijn eigen vertrek. Ik kruip dan weer die krappe Sojoez in, we komen los van het ruimtestation, en dan gaan we met een enorme snelheid terug naar de aarde. Je wordt dan door de zwaartekracht vier keer zo zwaar. Bovendien schud je aan de parachute alle kanten op. Het voelt ongeveer als een hele ruige achtbaan. Na vier uur komen we met een klap terug op aarde. Dat kun je vergelijken met een soort auto-ongeluk. We hebben wel remmen, de zogenaamde ‘stuwraketten’, maar die kunnen niet voorkomen dat we bij de landing omvallen en dat onze capsule zelfs stuk kan gaan! Dat is dus best een spannend moment, maar het hoort er nu eenmaal bij!”
VRAAG 2
Ik ben eigenlijk erg benieuwd hoe het in zo'n ruimteschip gaat met het goed houden van eten, of eten jullie alleen maar een soort koekjes? Door: Tiny
“Dag Tiny, dank je wel voor je vraag. Veel mensen vragen zich af of we nou echt alleen maar ‘astronautenvoer’ eten – van die soort koekjes. Nou, gelukkig hebben we hier wel meer keus. En de vrachtschepen die hier regelmatig aankoppelen brengen ook vaak vers fruit mee. Maar de basis is toch wel gedroogd voedsel waar je water bij moet doen. ‘s Ochtends ontbijt ik met cornflakes of havermout met bruine suiker. Soms roerei of gedroogd fruit. ’s Avonds eten we wel vaak samen - in elk geval op vrijdag; dan kijken we meestal een film. In Node-3 hebben we een tafel en een koffer waarin we blikjes met allerlei gerechten kunnen opwarmen. In de Amerikaanse koffer zitten bijvoorbeeld tortilla’s waar ik dan appelstroop uit mijn ‘bonuscontainer’ op doe. Mijn favoriet is zwaardvis (wel MSC natuurlijk!), en uit de Russische koffer overheerlijke kwark met nootjes. We hebben dus flink wat keuze uit vis- en vleesgerechten, allerlei bijgerechten en toetjes. We hebben op aarde, bij onder meer NASA’s Space Foods Systems Laboratory, flink wat proefsessies gehad om te bepalen wat we lekker vonden.”
VRAAG 3
Stel er komt toch een virus/bacterie terecht in het ruimtestation, is deze dan nog te bestrijden of loopt elke astronaut die hierna het station bezoekt dit op? En bestaat er daardoor al een soort ruimte-verkoudheid? Door: Tim
“Dag Tim, dank je wel voor je vraag. Met jou zijn er vele mensen die zich afvragen hoe het in zijn werk gaat als wij onverhoopt ziek worden. Het goeie nieuws is dat de kans dat we hier een virus oplopen heel klein is. We zijn allemaal uitgebreid getest en getraind, en we hebben voor de vlucht een tijd in quarantaine gezeten, zodat we zo min mogelijk fysiek contact hadden met mensen die ons eventueel aan konden steken met een verkoudheid – of erger. Het kan natuurlijk gebeuren dat er een virus in het ISS terecht komt via een vrachtschip, dus waterdicht is dit systeem niet. Maar tot nu toe gaat alles gelukkig goed!”
VRAAG 4
Hebben jullie ook last van ruimteafval en hoe worden jullie daar tegen beschermd? Door: Wim
“Dag Wim, dat is een interessante kwestie. Want ruimtepuin is een groeiend probleem. Al die oude, ongecontroleerde of geëxplodeerde satellieten, stukken van rakettrappen, kleine onderdelen of zelfs verfdeeltjes draaien met grote snelheid rond de aarde. Die deeltjes kunnen botsen met het ISS. Alle brokken groter dan tien centimeter - zo’n 10.000 stukken in totaal - worden in de gaten gehouden met radarsystemen. Zo kunnen we op tijd uitwijken, of ons voorbereiden op een eventuele botsing. Maar ook alle kleinere deeltjes zijn een risico; een botsing daarmee kan grote schade aanrichten. We hebben daarom jarenlang getraind op noodscenario’s: lek opsporen, luiken dicht en gat proberen te dichten.
En eind maart moesten we dus zo’n noodscenario in de praktijk brengen, want er zou een stuk ruimtepuin dichtbij het ISS komen en er waren te weinig gegevens om uit te kunnen wijken. Dat betekent: code rood, naar twee Sojoez ruimteschepen (een soort reddingssloep) die aan het ISS hangen, en afwachten of het puin ons zou raken. In dat geval zouden we vanuit de Sojoez naar aarde terug kunnen keren. Gelukkig viel het allemaal reuze mee en zweven we nog veilig in het ISS boven de aarde.”
VRAAG 5
Als ik me wil ontspannen ga ik sporten, gitaar spelen, puzzelen of wandelen met mijn hond. Wat doe jij als ontspanning in de ruimte? Door: Mariette
“Dag Mariette, dank je wel voor je vraag. We hebben hier aan boord van het ISS een druk werkschema met onderzoeken, training, conferences, en natuurlijk ook het nodige schoonmaakwerk. Dus heel veel vrije tijd hebben we niet. Maar we hebben natuurlijk ook tijd nodig voor ontspanning. Ik vind het altijd leuk om contact te hebben met mijn familie – meestal in het weekend. Maar iets anders wat ik in mijn vrije tijd graag doe is nachtfotografie. We hebben hier aan boord professionele apparatuur. Onder meer drie Nikon D3s camera’s met vele verschillende lenzen. Je moet er wel mee leren werken. En zeker in het geval van nachtfotografie, waar het contrast tussen licht en donker zo sterk is.
Onze planeet ziet er ’s nachts echt prachtig uit - misschien nog wel spectaculairder dan overdag. Altijd zie je wel ergens vuren van olievelden, bliksemflitsen, noorderlicht en de felle lampen van vissersschepen. En je ziet natuurlijk de bewoonde wereld; steden, dorpen en wegen die oplichten in een gouden gloed. Mooi om te zien hoe ieder land zijn eigen soort verlichting heeft. België en Nederland kleuren altijd felgeel op. Mooi en magisch om te zien, een soort goudgestikte zwarte deken. Maar het betekent natuurlijk ook: ‘lichtvervuiling’. Vanaf de grond zul je door al dat nutteloze strooilicht de sterrenhemel nauwelijks meer kunnen zien. In Nederland herken je bijvoorbeeld direct het Westland, met alle kassen – een mooi contrast met het schaars verlichte Zeeland.
Foto’s maken is overigens ook een waar avontuur, want alles komt heel nauw qua timing. Mijn werk moet het toelaten en het moet onbewolkt zijn. Als we precies over de juiste plek vliegen ga ik naar de Russische servicemodule. Dan moet ik snel kunnen herkennen waar we zijn. Dat is best lastig, omdat we vanuit de Cupola ondersteboven kijken. Bovendien is het donker, dus je kan niet even een atlas erop na slaan. Vervolgens moet ik mezelf al zwevend stabiliseren. Dan moet ik mikken, met vaste hand volgen (we gaan hard) en schieten. Als ik te laat ben, zijn we alweer voorbij de plek die ik wilde fotograferen en krijg ik pas een paar dagen later een nieuwe kans!”
De winnaars hebben inmiddels een mail ontvangen - zij gaan binnenkort met de WNF luchtballon hun eigen luchtreis maken!
Maar natuurlijk willen we iedereen laten meegenieten van André's antwoorden! In deze blog kun je alles nalezen.
Mede namens André: veel dank aan alle fans en volgers die de afgelopen maanden vragen stelden, hem een hart onder de riem staken en zijn avonturen volgden en deelden!
VRAAG 1
Wat vindt u het meest spannend tijdens uw ruimtereis? Door: Susanne
“Dag Susanne, dat is een goede vraag! Zo’n ruimtereis is sowieso een indrukwekkende belevenis; de uitzichten op de aarde en de maan blijven fantastisch, hoe vaak we ze ook zien vanuit ons ruimtestation. Maar een van de spannendste momenten is toch wel onze terugkeer naar aarde. Eind april hebben we afscheid genomen van onze collega’s Anatoli, Dan en Anton. Die gingen na een half jaar in de ruimte weer terug naar aarde. Toen werd ik weer herinnerd aan mijn eigen vertrek. Ik kruip dan weer die krappe Sojoez in, we komen los van het ruimtestation, en dan gaan we met een enorme snelheid terug naar de aarde. Je wordt dan door de zwaartekracht vier keer zo zwaar. Bovendien schud je aan de parachute alle kanten op. Het voelt ongeveer als een hele ruige achtbaan. Na vier uur komen we met een klap terug op aarde. Dat kun je vergelijken met een soort auto-ongeluk. We hebben wel remmen, de zogenaamde ‘stuwraketten’, maar die kunnen niet voorkomen dat we bij de landing omvallen en dat onze capsule zelfs stuk kan gaan! Dat is dus best een spannend moment, maar het hoort er nu eenmaal bij!”
VRAAG 2
Ik ben eigenlijk erg benieuwd hoe het in zo'n ruimteschip gaat met het goed houden van eten, of eten jullie alleen maar een soort koekjes? Door: Tiny
“Dag Tiny, dank je wel voor je vraag. Veel mensen vragen zich af of we nou echt alleen maar ‘astronautenvoer’ eten – van die soort koekjes. Nou, gelukkig hebben we hier wel meer keus. En de vrachtschepen die hier regelmatig aankoppelen brengen ook vaak vers fruit mee. Maar de basis is toch wel gedroogd voedsel waar je water bij moet doen. ‘s Ochtends ontbijt ik met cornflakes of havermout met bruine suiker. Soms roerei of gedroogd fruit. ’s Avonds eten we wel vaak samen - in elk geval op vrijdag; dan kijken we meestal een film. In Node-3 hebben we een tafel en een koffer waarin we blikjes met allerlei gerechten kunnen opwarmen. In de Amerikaanse koffer zitten bijvoorbeeld tortilla’s waar ik dan appelstroop uit mijn ‘bonuscontainer’ op doe. Mijn favoriet is zwaardvis (wel MSC natuurlijk!), en uit de Russische koffer overheerlijke kwark met nootjes. We hebben dus flink wat keuze uit vis- en vleesgerechten, allerlei bijgerechten en toetjes. We hebben op aarde, bij onder meer NASA’s Space Foods Systems Laboratory, flink wat proefsessies gehad om te bepalen wat we lekker vonden.”
VRAAG 3
Stel er komt toch een virus/bacterie terecht in het ruimtestation, is deze dan nog te bestrijden of loopt elke astronaut die hierna het station bezoekt dit op? En bestaat er daardoor al een soort ruimte-verkoudheid? Door: Tim
“Dag Tim, dank je wel voor je vraag. Met jou zijn er vele mensen die zich afvragen hoe het in zijn werk gaat als wij onverhoopt ziek worden. Het goeie nieuws is dat de kans dat we hier een virus oplopen heel klein is. We zijn allemaal uitgebreid getest en getraind, en we hebben voor de vlucht een tijd in quarantaine gezeten, zodat we zo min mogelijk fysiek contact hadden met mensen die ons eventueel aan konden steken met een verkoudheid – of erger. Het kan natuurlijk gebeuren dat er een virus in het ISS terecht komt via een vrachtschip, dus waterdicht is dit systeem niet. Maar tot nu toe gaat alles gelukkig goed!”
VRAAG 4
Hebben jullie ook last van ruimteafval en hoe worden jullie daar tegen beschermd? Door: Wim
“Dag Wim, dat is een interessante kwestie. Want ruimtepuin is een groeiend probleem. Al die oude, ongecontroleerde of geëxplodeerde satellieten, stukken van rakettrappen, kleine onderdelen of zelfs verfdeeltjes draaien met grote snelheid rond de aarde. Die deeltjes kunnen botsen met het ISS. Alle brokken groter dan tien centimeter - zo’n 10.000 stukken in totaal - worden in de gaten gehouden met radarsystemen. Zo kunnen we op tijd uitwijken, of ons voorbereiden op een eventuele botsing. Maar ook alle kleinere deeltjes zijn een risico; een botsing daarmee kan grote schade aanrichten. We hebben daarom jarenlang getraind op noodscenario’s: lek opsporen, luiken dicht en gat proberen te dichten.
En eind maart moesten we dus zo’n noodscenario in de praktijk brengen, want er zou een stuk ruimtepuin dichtbij het ISS komen en er waren te weinig gegevens om uit te kunnen wijken. Dat betekent: code rood, naar twee Sojoez ruimteschepen (een soort reddingssloep) die aan het ISS hangen, en afwachten of het puin ons zou raken. In dat geval zouden we vanuit de Sojoez naar aarde terug kunnen keren. Gelukkig viel het allemaal reuze mee en zweven we nog veilig in het ISS boven de aarde.”
VRAAG 5
Als ik me wil ontspannen ga ik sporten, gitaar spelen, puzzelen of wandelen met mijn hond. Wat doe jij als ontspanning in de ruimte? Door: Mariette
“Dag Mariette, dank je wel voor je vraag. We hebben hier aan boord van het ISS een druk werkschema met onderzoeken, training, conferences, en natuurlijk ook het nodige schoonmaakwerk. Dus heel veel vrije tijd hebben we niet. Maar we hebben natuurlijk ook tijd nodig voor ontspanning. Ik vind het altijd leuk om contact te hebben met mijn familie – meestal in het weekend. Maar iets anders wat ik in mijn vrije tijd graag doe is nachtfotografie. We hebben hier aan boord professionele apparatuur. Onder meer drie Nikon D3s camera’s met vele verschillende lenzen. Je moet er wel mee leren werken. En zeker in het geval van nachtfotografie, waar het contrast tussen licht en donker zo sterk is.
Onze planeet ziet er ’s nachts echt prachtig uit - misschien nog wel spectaculairder dan overdag. Altijd zie je wel ergens vuren van olievelden, bliksemflitsen, noorderlicht en de felle lampen van vissersschepen. En je ziet natuurlijk de bewoonde wereld; steden, dorpen en wegen die oplichten in een gouden gloed. Mooi om te zien hoe ieder land zijn eigen soort verlichting heeft. België en Nederland kleuren altijd felgeel op. Mooi en magisch om te zien, een soort goudgestikte zwarte deken. Maar het betekent natuurlijk ook: ‘lichtvervuiling’. Vanaf de grond zul je door al dat nutteloze strooilicht de sterrenhemel nauwelijks meer kunnen zien. In Nederland herken je bijvoorbeeld direct het Westland, met alle kassen – een mooi contrast met het schaars verlichte Zeeland.
Foto’s maken is overigens ook een waar avontuur, want alles komt heel nauw qua timing. Mijn werk moet het toelaten en het moet onbewolkt zijn. Als we precies over de juiste plek vliegen ga ik naar de Russische servicemodule. Dan moet ik snel kunnen herkennen waar we zijn. Dat is best lastig, omdat we vanuit de Cupola ondersteboven kijken. Bovendien is het donker, dus je kan niet even een atlas erop na slaan. Vervolgens moet ik mezelf al zwevend stabiliseren. Dan moet ik mikken, met vaste hand volgen (we gaan hard) en schieten. Als ik te laat ben, zijn we alweer voorbij de plek die ik wilde fotograferen en krijg ik pas een paar dagen later een nieuwe kans!”
-
06 Juli 2012 - 13:34
Kai Stevens:
André, ontzettend bedankt voor alle mooie verhalen, foto's en video's. Ik vond het fantastisch om je reis zo goed te kunnen volgen. Hopelijk ben je al een beetje opgeknapt van de zware terugreis!
Hartelijke groet,
Kai -
07 Juli 2012 - 16:39
Carla Odink:
Ik weet niet of ik ook nog een vraag kan stellen... Even praktisch: ik vraag mij af hoe je in zo'n ruimteschip naar de wc gaat. Waar laat je je 'grote boodschap'. Toch niet in je spacepak :-)? -
08 Juli 2012 - 06:10
Ineke:
Beste Andre, heel veel dank voor je enthousiaste verslagen en wem
Ns je een goede en volledige acclimatisatie op onze planeet aarde toe. Hartegroet Ineke -
09 Juli 2012 - 20:31
G.M. Jansen:
Hallo Heer Kuipers.
Heeft u vooraf een verklaring o.i.d. moeten afgeven dat mocht u met een UFO worden geconfronteerd - in de breedste zin des woord's - u hierover absoluut geen mededeling mag doen?
U zult waarschijnlijk ontkennend antwoorden en misschien heeft u dit soort waarnemingen ook inderdaad niet gedaan maar wat mij zo opvalt is dat er blijkbaar een wereldwijde censuur geldt voor het schenken in de media van aandacht aan het "fenomeen" UFO in casu de hieraan door velen gerelateerde graancirkels, door de overheden uitgelegd als een grap gemaakt door mensen welke in een nacht tijd met een plank onder hun schoeisel, in her donker ook nog, de meest prachtige bewerkingen van graanvelden laten zien. Gelooft u het?
Diezelfde overheden die wel straaljagers op strategische plekken stand-by hebben staan om
in geval van iets "Ufo-achtigs" direct e,e,a, te kunnen onderzoeken/verjagen.
De enige film hierover welk EENMALIG op tv is vertoond is die van Roswell - juli 1947 -.
Nooit meer herhaald bij mijn weten.
Volgens mij zit menig tv maker te trappelen van ongeduld om meer te laten zien/weten over Ufo's maar op een of andere manier krijgt hiervoor echt niemand wereldwijd toestemming.
Wat is uw mening hierover?
Volgens mij kan het niet zijn om de bevolking geen angst aan te jagen want als men denk dat het mogelijk is dat e.o.a. "heelal brokstuk" onze planeet wel eens zou kunnen rammen is men ook niet erg terughoudend ons dit te melden.
Met vriendelijke groet,
G.M. Jansen
Doetinchem
-
10 Juli 2012 - 08:13
Nelke:
Hallo André,
Met spanning hebben we gekeken naar de landing heel blij waren we toen je uit de capsule kwam, hoe heb je het ervaren om voor het eerst weer in het water te liggen, moet heel lekker zijn geweest, als ik aan het sporten ben op de fiets is dat soms er zwaar, wat moet dat voor jou zwaar zijn na al die maanden,Bedankt voor al je mooie verhalen en foto's het was soms zo, dat we het idee hadden mee te vliegen en naar onze kwetsbare aarde keken.
Heel veel goede wensen voor de toekomst. Nelke -
01 September 2012 - 19:40
Rick:
Hallo André,
Werkelijk fantastisch hoe jij ons op de kaart weet te zetten.
En dat geheel zonder eigenbelang. daar zouden een aantal van ons eens een voorbeeld aan moeten nemen.
Worden mensen die in de ruimte verblijven ouder? Versnelt daar het ouder worden proces of vertraagt het juist?
Alvast dank voor je antwoord.
Rick. -
02 November 2012 - 16:22
Klaas Van De Pol:
Hallo Andre, Voor school moet ik een vraag beantwoorden en die is :wat gebeurt er als er een gaatje in het ruimtepak komt?
Wil jij me helpen met het antwoord?
Tot maandag bij de lezing in Helmond
Groetjes, Klaas uit Oisterwijk, 10 jaar -
22 Januari 2013 - 19:40
Suheda:
Hallo Andre , ik heb een paar vragen aan je :
Hoe was het om de planeet te zien waar je zelf vandaan komt?
Heb je de zon gezien? en hoe zag het eruit?
van suheda
voor andre kuipers
p.s. ik wil later ook astronaut worden.
p.s.2. wil je me vragen beantwoorden. -
10 Juni 2013 - 16:20
Daphne :
Beste Andre,
Wij zijn kinderen van een Bso, en wij zouden graag willen weten; Hoe de hele wereld eruit ziet.
Kunt u on dat misschien vertellen want u bent in de ruimte geweest. En heeft zo dus de hele wereld kunnen zien.
Met vriendelijke groeten,
De kinderen van een Bso die erg nieuwsgierig zijn -
23 Juni 2013 - 21:15
Rtr:
hoi -
05 November 2013 - 21:06
Jan Jaap De Morree:
Geachte Andre Kuipers,
In mijn specialisme van menselijk bindweefsel en tensegrity zoek ik informatie
over de passieve lichaamshouding in een gewichtloze situatie.
Ik weet dat de arm bij zwaartekrachtwerking al niet recht afhangt en zag een paar foto's in de ISS.
Maar graag zou ik voordat ik de 6e druk van mijn studieboek "dynamiek van het menselijk bindweefsel" afrond
meer helderheid hebben over de totaal passieve lichaamshouding van een vrijzwevende mens in de ruimte;
zijn de heupen en knieën gebogen? etc.
Weet u of er informatie of beelden over zijn of is dit nog onontgonnen gebied?
hoogachtend
Jan Jaap de Morree
Erasmusmc Rotterdam -
28 Mei 2015 - 11:39
Bram:
hoe ziet de aarde eruit vanuit de ruimte
-
11 September 2015 - 13:04
Lulpwl:
stom -
11 September 2015 - 13:05
P:
pimel
-
17 September 2015 - 14:30
Vdf0b :
cjasnjkabndjkfsbvgjkincawjklcvhls,klwv -
03 November 2015 - 01:10
Eric Meuleman:
Hi Andre 02-11-2015
HOPELIJK GAAT ALLES GOED MET U
Hier mijn vraag: De aarde draait om de zon.
Hoe is het dan mogelijk dat we elke avond van het jaar, de kleine beer/steelpannetje zien?
Of draaien alle sterren om de ster die wij zon noemen?
En oh ja DE REACTIE: Hoe ziet de zon er uit, vanuit de ruimte?
Als een zwarte bol, met lichtstrepen die er uit schieten? -
07 Februari 2017 - 14:47
Bla:
bla -
07 Februari 2017 - 14:47
Ga Neuken:
ga neuken
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
